گروه سیاسی- با گذشت بیش از دو هفته از سخنرانی محمدجواد ظریف در اجلاس جهانی داووس، انتقاد و حملات علیه او همچنان ادامه دارد. به طور مثال حسین شریعتمداری هفته گذشته با انتشار یادداشتی در کیهان تحت عنوان «معمار تحریم‌ها علیه ایران ظریف است، نه ریچارد نفیو » نوشت: شاید خوانندگان محترم از تیتر نوشته پیش‌روی تعجب کرده باشند! ولی در این تیتر، یک پرسش جدی مطرح شده است و پاسخی جدی نیز می‌طلبد. آیا لقب «معمار تحریم‌ها» که به ریچارد نفیو داده‌اند، شایسته اوست؟! نفیو دشمن تابلودار ایران اسلامی است و تلاش بی‌وقفه او برای هرچه اثرگذارتر بودن تحریم‌های آمریکا علیه ایران، نه تعجب‌آور است و نه غیرطبیعی. اما مروری هرچند گذرا بر کارنامه سال‌های اخیر آقای ظریف در کسوت وزیر خارجه، مسئول تیم ایران در مذاکرات هسته‌ای و اخیراً معاون راهبردی رئیس‌جمهور، این سئوال را پیش می‌کشد که آیا لقب معمار تحریم‌های آمریکا علیه کشورمان بیشتر و پیشتر از ریچارد نفیو، شایسته جناب ظریف نیست؟! شواهد نشان می‌دهند که هست.
مدیرمسئول روزنامه کیهان در ادامه این پرسش را خطاب به پزشکیان مطرح کرد که: «مگر حضور آقای ظریف در منصب «معاون راهبردی رئیس‌جمهور» غیر قانونی نیست؟! که هست! و مگر حضرتعالی در جایگاه ریاست جمهوری کشور ملزم به رعایت قانون نیستید؟! که هستید! بنابراین چرا به ادامه حضور ایشان در این منصب ادامه می‌دهید؟»
این حملات در صحن علنی مجلس علیه دولت و ظریف هم ادامه دار بود. همچنین در شهرهایی مثل مشهد و اصفهان هم تجمع کم تعداد علیه ظریف و سیاست دولت در خصوص جلوگیری از ابلاغ مصوبه عفاف و حجاب برپا بود. اما سئوالی که اینجا مطرح می‌شود این است که تندروها مشخصاً چرا اینقدر از ظریف کینه به دل گرفته‌اند؟
عزت‌الله یوسفیان‌ملا، نماینده ادوار مجلس، درباره این موضوع گفت: «اگر بحث، حساب و کتاب داشته باشد، انسان ناراحت نمی‌شود اما واقعیت این است که برخوردها با آقای ظریف کاملاً سیاسی است و نه حقوقی. جالب است بدانید که دولتی که همین لایحه مشاغل خاص را به مجلس برد، فرزند یکی از معاونان دولت وقت تابیعت مضاعف داشت. در آن زمان چرا مجلسی‌ها علیه دولت و آن معاون سخن نمی‌گفتند؟ آقای ظریف در نشست داووس یک واقعیتی را گفته است. گرچه قانون حجاب و عفاف قانون است اما فعلاً شورای عالی امنیت ملی گفته است مدتی از اجرایش دست نگه داشته شود. آقای ظریف واقعیتی را گفته است که گرچه در ایران، بی‌حجابی غیرقانونی است اما به گفته آقای ظریف سران کشور که منظورش شورای عالی امنیت ملی بود، اجرای این قانون را متوقف کرده است و حتی ظریف گفت که منظورش رهبر انقلاب نیست».
او ادامه داد: «در موضوع برکناری آقای ظریف به دلیل تابعیت فرزندش مگر همین آقایان نرفتند به دیوان عدالت اداری و دادخواست دادند؟ خب دیوان به لحاظ شکلی دادخواست آنها را رد کرد زیرا بر اساس قانون دیوان معتقد بود که موضوع باید ذی‌نفعی داشته باشد که این افراد را ذی‌نفع تشخیص نداد. همین‌ها به دلیل رد دادخواستشان در دیوان عدالت به آقای اژه‌ای هم حمله می‌کنند. آقای اژه‌ای گرچه رئیس قوه است اما دیوان این تشخیص قانونی را داده است».
این فعال سیاسی همچنین بیان کرد: «این افرادی که به آقای ظریف حمله می‌کنند واقعا هیچ حرف حسابی ندارند و در خیابان می‌ریزند و تجمع می‌کنند، بدون اینکه از وزارت کشور مجوز گرفته باشند. درست است که بر اساس قانون اساسی راهپیمایی بدون حمل سلاح و به شرط آنکه مخل امنیت نباشد، آزاد است اما در همه این سال‌ها مشروط به اخذ مجوز از وزارت کشور بوده است و وقتی همین‌طوری به خیابان می‌آید آرامش مردم را برهم می‌زند، ترافیک ایجاد می‌کنند و ایجاد مشکلات دیگر. آنها به رئیس مجلس هم حمله می‌کنند؛ در حالی که آقای قالیباف واقعاً به اجرای قوانین بسیار اعتقاد دارد اما باید به مشروح مذاکرات برای تصویب قانون مشاغل خاص رجوع کرد. زمانی می‌شود منع از شغلی را برای فردی که فرزندش تابعیت مضاعف دارد را در نظر گرفت که آن فرد از منصب خود سوءاستفاده کرده باشد و در خارج از ایران دارای فرزند شده باشد تا فرزندش دارای تابعیت مضاعف شود؛ در حالی که فرزند آقای ظریف در زمانی متولد شده است که او برای تحصیل و بدون داشتن هرگونه مسئولیتی در خارج از ایران به سر می‌برده است و تابعیت هم قهری به فرزندش داده شده و آقای ظریف یا فرزند او برای کسب تابعیت مضاعف اقدامی انجام نداده‌اند».
یوسفیان‌ملا به نامه نیوز گفت: «واقعیت این است که مشکل این افراد با آقای ظریف برجام است. حمله‌کنندگان به ظریف هنوز از برجام کینه به دل دارند و از ابتدا هر کاری کردند تا برجام زمین بخورد و طیف تندروی اصولگرایان با آقای ظریف بر سر برجام مشکل دارند اما این در حالی است که لایحه برجام در کمیسیون ویژه‌ای به ریاست آقای زاکانی رأی آورد و به صحن آمد و آقای زاکانی برای رأی‌آوردنش از نمایندگان درخواست کرد. در آن زمان من نماینده بودم و آقای لاریجانی گفت بررسی لایحه برجام در کمیسیون تخصصی‌اش یعنی کمیسیون امنیت ملی بررسی نشود و کمیسیونی ویژه شکل بگیرد و در آن کمیسیون آقای زاکانی رئیس شد؛ یعنی اکثریت اعضای آن کمیسیون هم‌نظر با آقای زاکانی و طیف نزدیک به او بودند که به او برای ریاست کمیسیون برجام رأی دادند. در واقع خود این آقایان در مجلس لایحه برجام را تصویب کردند اما همین‌ها در عین حال ضد برجام و ظریف هم شدند. به هر حال درست نیست که این طور دولت را تخریب کنند، به دولت حمله کنند و مانع دولت در انجام کارها شوند. رهبر انقلاب به صراحت فرمودند که باید از دولت حمایت کرد. خب اگر این افراد خود را مطیع رهبر انقلاب می‌دانند چرا چنین علیه ظریفی اقدام می‌کنند که عضو دولت است و معاون رئیس‌جمهور است؟ این رفتار آنها حتماً باعث تقویب دولت نمی‌شود».
