اگر چه ترامپ همواره از سطح نظامی دوری می‌جوید اما بنظر می رسد در بعضی از بحران ها اگر مقاومت‌های موجود در سطوح دیپلماتیک و اقتصادی پاسخ نگوید او در ۴ سال بعدی به دنبال ایجاد فضای معنا داری از اثرگذاری‌های امنیتی نظامی نیز بر خواهد آمد.
سالها است که اروپا خواهان آن است که خود را از ذیل سیطره ایالات متحده آمریکا به بیرون بکشد و از این وضعیت خارج شود اما در عمل تا حدود زیادی می توان گفت که این امر صورت نپذیرفته است و به صورت یک دیدگاه آرزومندانه مطرح بوده است. درزمانه‌ای که جهان به سمت ایجاد فضای همگرایی و کم رنگ شدن مرزها می‌رود و نوعی جهانی شدن در مسیر فناوری های نوین شکل گرفته و نظام فرا سرمایه داری در قالب “سیلیکون وَلی” در ایالات متحده آمریکا توانسته است نظام سرمایه داری مدرن را پشت سر گذاشته و وارد عصر فرا مدرن شود به تبع این مقاومت ها صورت می پذیرد .
سال هاست که اروپا بدنبال ایجاد ارتش ملی است اما همانگونه که دیدیم اتحادیه اروپا با وجود اینکه بعداز ماجرای زغال سنگ و مسائل در فراز و نشیب آن به اتجادیه اروپا تبدیل شده است اما در نهایت نتوانسته آنطور که بایسته و شایسته است ورورد و ظهور عینی داشته باشد .
جدا شدن انگلستان از اتحادیه اروپا از یک طرف و مسائلی که بعد از آن در فراز و نشیب های موجود در جامعه اروپایی به وجود آمده است به گونه ای که اقتصاد کل اتحادیه اروپا در برابر اقتصاد ایالات متحده آمریکایی که البته نقد هایی هم به آن وارد است هنوز نتوانسته استقلال خود را شکل بدهد نشان دهنده عکس العمل های شدید در برابر رویکردهای پارادایم اتوریته تهاجمی ترامپ باید تلقی شود.
ترامپ بر آن است با دکترین فشار و تقابل در سه سطح دیپلماتیک،اقتصادی و نظامی وارد عمل شود. اگر چه همواره از نظامی دوری می جوید اما بنظر می رسد در بعضی از بحران ها اگر مقاومت های موجود در سطوح دیپلماتیک و اقتصادی پاسخ نگوید او در ۴ سال بعدی به دنبال ایجاد فضای معنا داری از اثرگذاری های امنیتی نظامی نیز بر خواهد آمد و به سرعت به سوی ایجاد این بحران ها پیش می رود.
اتحادیه اروپا اکنون در پی ارتش اروپایی است که به عنوان یک آرزو همواره دنبال شده است که اینکه تا چه اندازه بتواند این امر را صورت بدهد بنظر می رسد سناریوی ایجاد و بعد ائتلاف را شکل دهد. به گونه ای که ناتو به عنوان پیمان آتلانتیک شمالی از وضعیت کنونی خارج و به یک سیطره جهانی بیاندیشد و فرماندهی آن را آمریکا کاملا به عهده گرفته و تلاش کند بعنوان یک ارتش جهانی از آن بهره ببرد و هر قاره ای یک ارتش ملی داشته باشد که در نهایت این ارتش های ملی در آخر صده حاضر بتوانند در ۶ منطقه موجود قاره ای با یک فرماندهی مرکزی عمل کنند.
چرا که سناریوی بایسته نظم آینده جهانی سناریویی است که (من در سال ۱۳۹۲ شمسی عنوان دنیای واقعیت موازی را بر آن گذاشتم)مبتنی بر دنیای واقعیت موازی شکل خواهد گرفت که در آن ما شاهد ایجاد نیروی فضایی در روی کره زمین خواهیم بود که بعد ها آمریکا آن را تشکیل خواهد داد تا بتواند استقرار یک مرکزیت فرماندهی کل را در فضا تشکیل بدهد و بتواند از فضا زمین را بطور کامل تحت نظارت نظامی خود قرار دهد.آنچه که هم اکنون ایلان ماسک انجام می دهد تنها یک پروژه های علمی صرف نیست بلکه اهداف امنیتی نظامی بالایی را برای این قرن دنبال می کند.
