اکنون در ابتدای سال میلادی هستیم، این در حالی است که سال ۲۰۲۴ سالی پر تلاطم اقتصادی و سیاسی در جهان و در ایران بود. به هر حال در دنیایی کنونی اقتصاد ها به هم نزدیک شد و تحولات سیاسی به شدت و سرعت آثار خود را می گذارد و نمی توان نسبت به مناسبات و تحولات دنیا بی توجه بود.
کشور های موفق کشورهای هستند که تغییرات ریز و درشت جهانی را رصد کرده و بهترین استراتژی را در پیش می‌گیرند. واقعیت این است که نباید به تقویم سال میلادی بی تفاوت بود. یکی از دغدغه اقتصاد کشود در ایران این بود که تعطیلات آخر هفته سال شمسی با سال میلادی با هم انطباق ندارد و چهار روز از ۷ روز هفته ارتباط کشور ما و دنیا حداقلی است. اگر تحریم ها و مشکلات دیگر را به آن اضافه کنیم ، عملاً می توان گفت اقتصاد ایران یک نوع اقتصاد بسته تقویمی دارد یعنی حداقل ارتباط و حداکثر تحریم.
در این شرایط است که صادرات نفتی و غیر نفتی شرایط مناسبی ندارد و در سال گذشته حدود ۱۷ میلیارد دلار کسری تراز تجاری داشتیم. این رقم نشان می دهد حجم تجاری غیر نفتی ناچیز و منفی است. در این شرایط انتظار ترمیم ارزش پولی در مقابل ارز های خارجی دور از انتظار است. امروز همه ذرات اقتصاد ایران و تک تک قیمت به نحوی به قیمت ارز وابسته شده است. تا زمانی که مناسبات کشور با دنیا تنظیم نشود؛ انتظار ثبات در نرخ ارز منطقی نیست. تنظیم روابط با دنیا به مفهوم مرعوب بودن در معادلات سیاسی و اقتصادی نیست، بلکه به نحوی همراهی با توافقات بین‌المللی و شرکت در راه حل‌های جهانی است. باید سعی کنیم به جای مشارکت در مشکلات جهانی در راه حل‌های های بین المللی سهیم باشیم.
اویل ژانویه ترامپ به صورت رسمی بعد از تحلیف قدرت را در آمریکا به دست خواهد گرفت. این‌بار ترامپ بجای مارک پنس معاون اول سابق از دیوید ونس در کابینه استفاده می‌کند و صد البته شخصیت اقتصاد جهانی یعنی ایلان ماسک در حوزه های اقتصادی تیم ترامپ را همراهی خواهد کرد. دموکرات ها باید کاخ سفید را به جمهوری خواه واگذار کنند. جو بایدن در حالی کاخ سفید را ترک می کند که هم حزبی کهنه کار دمکرات ها جیمی کارتلر قبل از شروع سال ۲۰۲۵ در صد سالگی دارفانی را وداع کرد.
جیمی کارتلر آخرین رئیس جمهوری بود که به ایران سفر کرد. این درحالی بود که رابطه ایران و آمریکا در حداکثر سطح خود بود. اکنون بعد از ۵۰ سال در عصر ترامپ روابط ایران و امریکا در حداقل سطح خود است. در این نیم قرن چه روسای جمهوری خواه آمریکا مانند ریگان، بوش ها و چه دموکراتهای مانند کلینتون ها و اوباما و بایدن نتوانستند روابط با ایران عادی کنند و حاصل این تنش ها انباشتی از تحریم های ناجوانمردانه علیه ایران بوده از قانون تحریم داماتو تا فشار حداکثری دونالد ترامپ میراث دشمنی این ابرقدرت علیه ایران بود است. اکنون در این سوی کره زمین دکتر پزشکیان اصلاح طلب و در آن سوی کره خاکی ترامپ جمهوری خواه در ابتدای سال میلادی باید سیاست های خود را بازبینی کنند.
