سال۱۴۰۴ سال سختی است. حتی اگر مقوله تهدیدهای ترامپ را درنظر نگیریم، معضلاتی در کشور وجود دارد که برای رویارویی با آنها باید اراده ای آهنین داشت و مردانی پولادین به جنگ آنها گماشت.
معضل ناترازی انرژی، کمبود آب،افزایش قیمت ارز، کاهش تولید بدلیل تحریم ها و… نمونه مسائل کلان کشور هستند که حل آنها یکی از یکی اولویت دار تر است. این مشکلات در دولت پزشکیان به وجود نیامده اند اما او فرصت محدودی برای برطرف کردن آنها در اختیار دارد.
پیدا کردن راه و مسیر حرکت البته چندان آسان نیست اما باید برایش فرمول پیدا کرد. در این فرمول مانع هایی وجود دارد که باید برداشته شود.
یکی از آنها، عملکرد مجلس است. اکنون کمتر کسی قبول ندارد که یکی از بدترین کارهای مجلس، استیضاح وزیر اقتصادبود.این اقدام در اوج کج سلیقی و عدم درک شرایط کشور صورت گرفت. اگر واقعاً ۱۸۰ نماینده مجلس بدیهی ترین واقعیتهای کشور را ندانند، چگونه می توان به این ساختار دل بست؟
استیضاح اخیر نشان داد مجلس حتی با وجود همراهی رئیس آن قصد دارد اصطلاحاً توی کار دولت بگذارد. اگر آقای پزشکیان نقش مجلس را به عنوان مانع بزرگ حل نکند باید منتظر مزاحمت های بیشتر باشد. اولین آنها در معرفی وزیر پیشنهادی اقتصاد خواهد بود.
دومین مانع دولت، شورای عالی فضای مجازی است. آقای پزشکیان چاره ای جز مذاکره با بزرگان نظام برای انحلال این شورا یا حداقل تغییر اعضای آن ندارد. سرمایه اجتماعی آقای پزشکیان را این شورا با مخالفتی که با رفع فیلترینگ می کند، در معرض نابودی قرار داده است.
مانع و مزاحم دیگر ، دستگاه هایی هستند که بر سر راه پذیرش FATF بازی در می آورند. به نظر می رسد این موضوعات واقعا بدیهی با حکم حکومتی قابل حل است ودولت نباید وقت و انرژی خود را صرف آن کند.
صداوسیما هم قوز بالای قوز است و باید برایش فکری کرد. شاید ورود رئیس جمهور بتواند منجر به انتخاب رئیس کاربلد و حرفه ای برای این سازمان شود.
نکات دیگری هم هست که بخاطر رعایت اختصار از آنها درمی گذرم اما باید به این موضوع توجه جدی کرد که یکی از موانع بزرگ دولت، خود دولت است.
هرچند آقای دکتر پزشکیان با شعار وفاق ، وارد پروسه تشکیل و تکمیل کابینه شد اما اکنون با ترکیبی مواجهیم که کارآمدی درخور و لازم را ندارد. انتخاب برخی وزرا به درستی انجام شده و افرادی مسلط برگزیده شده اند اما در مورد درصدی از وزارتخانه ها درست برعکس عمل شده. انتصابهای نادرست فقط در سطح وزرا نیست؛ بعضی معاونان رئیس جمهور و استانداران نیز در واقع وزنه های سنگینی هستند که حرکت دولت را کند کرده اند.
شخص آقای پزشکیان یک فرصت برای کشور است . او در شرایطی رئیس جمهور شد که سایه غم و نگرانی بر کشور سایه افکنده بود. اکنون نیز شکست او می تواند همان نگرانیها را بطور شدیدتر بر جامعه حاکم کند. طرفداران رئیس جمهور باید انگیزه ادامه حمایت از او را داشته باشند اما شرطش همراهی خود آقای پزشکیان است. چند اقدام تحولی از سوی او ، از یک طرف خون تازه در رگهای دولت جاری خواهد کرد و ازسوی دیگر رقیبانی را که دولت چهاردهم در حاکمیت دارد ،آچمز خواهد کرد.
