دکتر مسعود پزشکیان در مناظره ها و برنامه های انتخاباتی خود هر چه بیشتر بر اهمیت بازگشت به برنامه های سند چشم انداز ۱۴۰۴ تاکید می‌کند.
زیرساختهای ما به شدت در مواجهه با آسیب های ناشی از سوانح اقلیمی شدید آسیب پذیر است. سیلاب در سوادکوه مازندران سومین رخداد پرخسارت سیلاب در سال ۱۴۰۳ تا این تاریخ است که موجب کشته و مفقود شدن هم میهنان ما می شود و خسارت مهمی به زیر ساختهای شهری و روستایی ما وارد می کند. تغییر اقلیم هر روز کشور ما را در برابر چنین رخداد هایی که بیشتر تکرار شونده شده اند ، غیر تاب آور تر می کند.
ایران ما در طول تاریخ پیوسته در معرض مخاطرات و سوانح طبیعی بوده و به‌دلیل آسیب‌پذیری بالا، همواره خسارت‌های گوناگونی را نیز تجربه کرده است که سالانه بخش مهمی از سرمایه‌های انسانی و اقتصادی ما را از بین می‌برد. بطوریکه خسارت مالی سوانح طبیعی در سال حدود ۳ میلیارد دلار برآورد می‌شود.
از سوی دیگر زلزله طی ۹۰ سال منتهی به سال ۱۳۹۸ حدود ۹۱۰۰۰ کشته (به‌طور متوسط سالی حدود ۱۰۰۰ کشته) و سیل طی ۶۸ سال منتهی به سال ۹۸ حدود ۱۶۰۰۰ کشته (به‌طور متوسط سالی حدود ۲۳۵ کشته) برجای گذاشته است. حال آنکه بررسی‌ها نشان می‌دهد که فقط با آموزش و ملاحظات پیشگیرانه می‌توان بین ۵ تا ۱۰ برابر از میزان خسارت‌های جانی و مالی در سوانح طبیعی و انسانی یاد شده را کاهش داد.
تغییر اقلیم به‌عنوان یکی از جدی‌ترین، مخل‌کننده‌ترین و حتی تهدیدکننده‌ترین مسائلی است که هم جمعیت روستایی و هم شهری ایران با آن مواجه هستند. بزرگترین نگرانی زیست محیطی ایران در گذشته آلودگی هوا بود. اما اخیراً، کمبود آب و افزایش دما و همچنین سوء مدیریت و عدم اجرای مقررات محیط زیستی موجود، به شدت به بحران زیست محیطی ایران منجر شده است.
ایران با خشک شدن رودخانه‌ها و تالاب‌ها، کاهش شدید آب‌های زیرزمینی، بیابان‌زایی، کاهش تنوع زیستی، آلودگی هوا و خاک، مدیریت نامناسب زباله، فرسایش خاک، تخریب مراتع و جنگل ها و طوفان‌های گرد و غبار مواجه است. این دشواری‌ها نتیجه چندین دهه سیاست‌گذاری است و نمی‌توان بدون تغییر چشمگیر در رویکردهای محلی و ملی به طور مؤثر با آنها مقابله کرد. در غیاب چنین اصلاحاتی، ایران احتمالاً در سال‌های آینده مشکلات به مراتب بزرگتری را تجربه خواهد کرد.
