گروه سیاسی: غلامرضا انصاری در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره عملکرد دولت طی یک سال گذشته در عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، سیاست داخلی و سیاست خارجی گفت: تحول، توسعه و پیشرفت در بستر رقابت سازنده شکل می‌گیرد. هنگامی که رقابت سازنده در جامعه مهیا شود و به صورت طبیعی امکان رقابت باشد، توانمندی‌های بالقوه موجود در جامعه، بروز و ظهور یافته و در حل مشکلات خودنمایی خواهد کرد.
این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با بیان اینکه محال است در شرایط تحریم و انسداد امید تحول داشت، عنوان کرد: ما تجربه بلوک شرق را در پیش روی خودمان داریم. این کشورها هفتاد سال با شعارهای آرمانی و دفاع از حقوق کارگران و افراد پایین جامعه با اقتصاد بسته دولتی و مبارزه بی‌امان با سرمایه‌داری و نظام سلطه جهانی، فلاکت و بدبختی را برای کشورهای بلوک شرق وکمونیستی به وجود آوردند که منجر به فروپاشی و اضمحال اتحاد جماهیر شوروی شد. چین هم که با حفظ حزب کمونیست هنوز روی پای خود ایستاده است، به دلیل هوشمندی و درایتی است که این کشور در حوزه اقتصادی، رقابتی عمل کرده است. در واقع چین بستر‌های رقابت را در عرصه اقتصاد خودش به وجود آورد و با سیاست خارجی تنش‌زدایی را در دستور کارش قرار داد. این کشور امکان حضور شرکت‌های چندملیتی را در عرصه اقتصادی فراهم کرد از همین رو است که امروز دومین اقتصاد پویای بین‌المللی است و اگر خودش را درگیر بحران تایوان که خواسته جدی آمریکا است، نکند، قطعا به اقتصاد اول جهان بدل خواهد شد.
وی یادآور شد: بعد از انقلاب شعار «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی» را داشتیم اما عملا در حوزه آزادی و رقابت سیاسی فضای پویا و با نشاطی را به جز درصورت محدود در دوره اصلاحات، نداشتیم. در رابطه با شعار «نه شرقی، نه غربی» که یکی از شعارهای محوری انقلاب بود اما تبدیل به جنگ تمام عیار تبلیغاتی علیه غرب شد. امروز هم طی چند دهه گذشته جنگ بدون اعلان را با آمریکا و کشورهای وابسته به بلوک غرب دامن زده و به صورت جدی دوستی و وابستگی به بلوک شرق را در دستور کار خودمان قرار دادیم. در صورتی که شعار« نه شرقی ، نه غربی» این بود که ما تعامل سازنده را با تمام دنیا داشته باشیم و در چارچوب ارتقای عزت، کرامت و منزلت مردم خودمان بتوانیم ارتباطات بین‌المللی سازنده و مثبتی داشته باشیم.
انصاری با اشاره به این که متاسفانه یک جریان داخلی که همان «دلواپسان و نیروهای واپسگرا» هستند، در سال‌های اخیر بستر رشد و حضور‌شان در عرصه قدرت به صورت جدی مهیا شده است و شرایطی را به وجود آورده‌اند که حتی توصیه‌های رهبری را مورد توجه قرار نمی‌دهند، اظهار کرد: برخورد تند شعاری را در مراسم سالگرد ارتحال امام نسبت به سید حسن خمینی مشاهده کردیم که رهبری هم تذکر جدی دادند، اما در عرصه عمل ما برخورد با این هنجارشکنان سیاسی و اجتماعی را شاهد نبودیم.
وی تاکید کرد: حضور این افراد رادیکال و دلواپس جامعه را دچار وهم، خیال و اسیر میدان شعار کرده است. امروز مدتی است کشور به جای اندیشیدن، راه پیدا کردن و چاره جستن، در دام وعده‌های پوچ و شعارهای بی‌محتوا گرفتار شده است. امروز به جای آن‌که چاره درد خویش را داشته باشیم، دلواپس چاره هر دردی هستیم که این جریان دلواپس بانی و عامل آن است. اینها شعله‌های افتاده بر جان مردم را به هیچ می‌انگارند و ناآگانه چنین می‌پندارند که در مسیر درست گام برداشته‌اند و سرمنزل مقصود را در پیش دارند. امروز دانایان را رانده‌اند و سطحی‌نگران را به قدرت رسانده‌اند. امروز عرصه را بر چاپلوسان گشوده و برخرمندان تنگ و تنگ‌تر کرده‌اند.
این فعال سیاسی بیان کرد: آیا این همه درهم ریختگی، دست‌اندکاران را به اندیشه وا نمی‌‌دارد!؟ در صورتی که باید راه دیگری اندیشیده و مسیر درست‌تر را انتخاب کنند و جسارت پذیرش اشتباه را در خود باورپذیر نموده و خود را از دام‌ها و پیله‌های تنیده بر گرد خویش رهایی ببخشند. اینکه ناتوانی خود را قدرت بپنداریم، درد بی‌درمانی است که دامن‌گستر و ویرانگر است و درمان نخواهد شد. چاره آن است که میدان را بر توانمندان، اندیشمندان، متخصصان و صاحبان تجربه بگشایند. کار آنچنان ساده نیست که به فرمانی، به سامان شود و بحران چنان اندک نیست که در نشستی از میان برداشته شود.
وی یادآور شد: متاسفانه امروز ما با یکدستی مجددی که در انتخابات ۹۸ مجلس و در انتخابات ریاست جمهوری داشته‌ایم، مواجه‌ایم که حتی مسئله نان مردم را هم نمی‌توانند حل کنند. امروز در درون دولت و مجلس مشاهده می‌کنیم که دچار چندصدایی شده‌اند و هرکس ساز خودش را می‌زند. در واقع آنچه امروز مشاهده می‌کنیم آئینه تمام نمای حکمرانی کسانی است که تمامی ارکان قدرت را در اختیار گرفته‌اند و مدعی بودند تمام اقتصادانان را با برنامه ۷ هزار صفحه‌ای خود به صف می‌کنند. عصاره فضایل جریانی‌اند که مدعی بودند با یک چشم برهم زدن در کوتاه مدت، ایران را گلستان نموده و کشور را تبدیل به ژاپن اسلامی می‌کنند اما غافل از اینکه اقتصاد را دچار چالش جدی کردند و گرانی‌ها از مرز بحران اجتماعی فراتررفته است. قطعا دولتی که فاقد توان جلوگیری از کوچک‌سالاری، رانت، قاچاق، فساد و… است، چگونه خواهد توانست، اداره کشور را در راستای حفظ حقوق و منافع ملی صیانت نماید.
این فعال سیاسی اصلاح طلب ادامه داد: در حوزه خارجی ما تا سیاست تنش‌زدایی را در دستور کار خود قرار ندهیم و با شجاعت و جسارت برای صیانت از منافع ملی، ارتباطات بین‌المللی را تعمیق نبخشیم و به جای برخورد دشمنی و دشمن‌سازی، دوستی و تعامل سازنده را در برنامه‌های دیپلماسی خودمان قرار ندهیم و تا زمانی که برای برجام و مشکلات هسته‌ای چاره دنیا پسندانه‌ای مهیا نکنیم و تا زمانی که FATF و پالرمو را نپذیریم و تحریم‌های خُردکننده همچنان برقرار باشد، طبیعی است که ارتباطات بین‌المللی ما حتی با کشورهایی که بیشترین هزینه را برایشان کردیم، با چالش مواجه می‌شود؛ مانند سوریه. علی‌رغم این سرمایه گذاری‌های عظیم انسانی و مادی، اما عملا بازار اقتصادی سوریه پس از آرامش نسبی در اختیار روسیه و ترکیه است که همین الان در حال تحرک نظامی در بخشهایی از خاک این کشور هستند.
وی تاکید کرد: طبیعی است که دولتی که افکارعمومی برایش ارزش حداقلی دارد و در مذاکرات برجامی که در پایان دولت گذشته امکان به ثمر رسیدنش وجود داشت و آقای روحانی رسما اعلام کرد که اگر اجازه داشته باشند می‌توانند با فوریت برجام را امضا کنند و مشکلات تحریم را حل کنند، دلواپسانی که مطمئن بودند در انتخابات کل کشور را در اختیار می‌گیرند چنین اجازه ای را به دولت گذشته ندادند و می‌خواستند همه چیز را به نام خودشان تمام کنند اما در یک سال گذشته متاسفانه نه تنها برجام به نتیجه نرسیده است بلکه روز به روز شرایط اقتصادی جامعه و شرایط معیشتی مردم را دچار چالش جدی کرده‌اند. امروز اگر چاره جدی در کشور برای باز شدن فضای سیاسی و ایجاد بستر امید و نشاط برای حضور مردم در عرصه‌های سیاسی، اجتماعی و اقتصادی مهیا نشود، قطعا بحران‌های اجتماعی مانند نارنجک ضامن‌کشیده‌ای است که هرلحظه ممکن است بترکد.
انصاری گفت: اگر مسئولان همین امروز نیز از اسب شعار فروآیند و به میدان خرد پای نهند و دانایان این مرز و بوم را از چهارگوشه جهان برای ساختن فرابخوانند و دیوار ساختگی و بنیان برباد ده خودی و غیرخودی را ویران کرده و چاپلوسان و متملقان شعارپیشه را برانند و منتقدان و دلسوزان را ارج نهند، می‌توان امید داشت که آینده تابناک ایران با اقتدار جامعه مدنی شدنی است.
