روزان ـ منصور محرابی فرد: اخیرا مطلبی با عنوان ناعدالتی در پخش آگهی روزنامه های استانی و کشوری منتشر شده است که با ذکر اینکه سال گذشته در خوزستان بیشترین آگهی را دو روزنامه به خود اختصاص داده‌اند،تقاضای عدالت در پخش آگهی نموده است.
نویسنده ای که متاسفانه نمی‌شناسمش،
در ادامه مطلب عنوان کرده است، بیشتر آگهی را یک روزنامه با ۸۹۸ کادر و سپس روزنامه روزان ۳۴۳ کادر آگهی دریافت نموده‌اند. اگر به آمار ارایه شده دقت کنیم روزنامه‌ای که نام آن برده نشده است نزدیک به ۶/۲ برابر روزان اگهی دریافت کرده است، اما چرا نویسنده این سطور از نامش خوداری کرده است؟!!!
هر چند نه نام و نه چهره‌ی نویسنده محترم سطور را ندیده‌ام اما باید به این سرپرست جوان اذعان کرد، عمر فعالیت روزنامه روزان به قریب سی سال می رسد. سی سال فعالیت مستمر و بدون فاصله از ماهنامه تا هفته نامه و روزنامه خوزستان و سپس کشوری که همواره مبدا و منشاء آن و گردانندگانش خوزستان بوده است.
اما مشخص نیست، نویسنده محترم با چه دانش و سابقه‌ای اصرار داشته است،که “روزان“ را در مقابل روزنامه هایی قرار دهد که بتواند از آنها شائبه‌های سیاسی را در ذهن ایجاد نماید؟!!!
باید به این همکار عزیز گفت: با واژه‌های موهوم نمی‌توان کسی را متهم کرد و شجاعت در گفتار از ارکان مطبوعات است که متاسفانه در این نوشته به چشم نمی‌خورد وگرنه نام روزنامه‌ای که به زعم نویسنده آن تعداد ۸۹۸ کادر آگهی دریافت کرده است، قبل از نام” روزان” می آورد!
بر اساس اطلاع کسب شده یکی از روزنامه هایی که نام آنها در مطلب عنوان شده است، اساسا نمایندگی در استان خوزستان ندارد و دیگری نیز از حمایت‌های نهاد منتسب به آن برخوردار است.
مخلص کلام _که زیاده از آن نیز در خور این رسانه نیست_باید به این عزیز تازه از راه رسیده گفت: زمان آن گذشته است که فرد یا رسانه ای با شانتاژ و جو سازی بخواهد یک شبه راه صد ساله را طی کند و از این نمد کلاهی برای خودش بدوزد!
علاوه بر اینکه هر فرد بالغ و با تجربه‌ای به خوبی این را می‌داند که طرح اتهام علیه اشخاص حقیقی و حقوقی مساله ای نیست که بشود به سادگی از کنار آن گذشت.
