۱۰ آذرماه(روز گذشته) مصادف با شهادت آیت الله مدرس در تقویم به نام روز مجلس نامگذاری شده است. به همین بهانه شاهد بنرها و تابلوهای بزرگ در اطراف میدان بهارستان و خیابان های اطراف مجلس بودیم که در‌آن اشخاص و مردم را از اقشار مختلف به تصویر کشیده بود که در صندلی ریاست مجلس نشسته اند و زیر آن این عبارت را درج کرده بودند:« بالای مجلس نشستید؛ روزمجلس، روزشماست».
این تابلوهای شهری به لحاظ گرامی داشت روز مجلس اقدامی خلاقانه به نظر می رسید که در آن پزشکان، آتشنشان ها، دانش‌آموزان، سربازان و دیگر اقشار در جایگاه ریاست مجلس نشسته اند و نوعی گرامی داشت جایگاه مردم تلقی می گردد. اما در عالم معنا و جدای از این تبلیغات بصری، بد نیست کمی به جایگاه مردم و نقششان در امور و اقدامات مجلس بپردازیم.
در بیانات و سفارشات بزرگان انقلاب همواره بر نقش و جایگاه مجلس تأکید شده و آن را “خانه ملت” خوانده اند. چرا که مردم در اقصی نقاط کشور با رأی خود افرادی را انتخاب می کنند که به عنوان نماینده آنها وارد قوه مقننه گردند و براساس نیازها و خواسته های مردم اقدام به قانون گذاری و پیگیری وظایف نظارتی نمایند. تا هم حقوق ملت را ساماندهی و هم از حق ملت دفاع نمایند.
حال به وضعیت امروز مجلس و عملکردها نگاه کنیم. بدون آنکه آن را تخریب و یا تأیید کنیم به چند موضوع کوتاه و گذرا اشاره خواهیم داشت.
اینکه نمایندگان با چه میزان رأی وارد مجلس می شوند خود نکته مهمی است اما وقتی پا به صحن مجلس می گذارند دیگر نماینده تمام مردم ایران خواهند بود و باید برای دفاع از حق و حقوق ملت قسم یاد کند. طی سال های اخیر مردم تحت سخت ترین فشارهای معیشتی و اقتصادی قرار گرفته اند و انتظارشان از نمایندگان مجلس پیگیری مسائلی بود که این فشار را بکاهد و با ابزار قانونی و نظارتی خود وضعیت اقتصادی و به خصوص درحوزه خوراک، مسکن و درمان را به طور جد در دستور کار قرار دهند.
اما در این زمینه ما اقدام چشم گیری را در تصمیمات و اقدامات مجلس و مجلسیان نمی بینیم. طرح ها و مصوباتی بیشتر به چشم مردم آمد که هیچ سنخیتی با خواست مردم نداشت و اکثراً با رنگ و لعاب سیاسی پیگیری می شد. البته این رنگ و لعاب سیاسی هم چیزی نبود که خواست اکثریت جامعه باشد و صرفاً جریان های خاصی را راضی نگه می داشت.
درحالی که عموم مردم از فشار نداری و فقر دچار شدیدترین آسیب ها شدند و چه بسیار خانواده هایی که از شدت این فشارها از هم پاشیدند و دچار انواع و اقسام آسیب های اجتماعی شدند.
در چنین شرایط نمی توان به مردم گفت «بالای مجلس نشستید، روزمجلس، روزشماست» و این را جامعه نمی پذیرد و باور نمی کند. چرا که درد و آلامش هر روز بیشتر می شود و بی توجهی به خواسته هایش رنجی مضاعف را بر آنها تحمیل می کند. مردم گشایش اقتصادی و معیشتی را انتظار می کشند و مجلس درصدد طرح ها و مصوباتی در حوزه فیلترینگ، راه اندازی سامانه رصد و پایش اطلاعات فردی و خصوصی، قوانین نامرتبط با سیاست داخلی و… می باشد.
“روز مجلس، روز مردم” زمانی مصداق پیدا می کند خواست مردم با عملکرد نمایندگانشان درمجلس هماهنگی داشته باشد و هر نماینده به گونه ای در مجلس عمل کند که گویا تمامی رأی دهندگانش را کنار دست خود می بیند و صدای خواسته های آنها را می شوند.
اینها انتظارات ملت از نمایندگانشان در خانه ملت است و نه تخریب است و نه اهانت. با این حال باید به مناسبت این روز از کسانی که برای احیای حق ملت تا به امروز تلاش کردند و حتی خونشان را نثار کردند قدردانی کرد و یادشان را گرامی داشت. همچنین از نمایندگان ادوار و کنونی مجلس که دل در گروی دغدغه و دردهای ملت دادند و در این مسیر از آبرو و منافع فردی خود گذشتند مراتب تشکر خود را ابراز نماییم و امیدوار باشیم تا خانه ملت به معنای واقعی محلی برای پناه و مأمن ملت باشد.
